1984: Bp Lech Kaczmarek podjął inicjatywę powołania nowej parafii w rozbudowującej się starej dzielnicy miasta Gdańsk – Chełm w ramach opracowywania szczegółowych planów duszpasterskich w odniesieniu do nowej strategii rozbudowy miasta w kierunku południowym.
17.03.1985 już po śmierci bp. Lecha Karczmarka, nowy biskup Diecezji Gdańskiej Tadeusz Gocłowski wydał dekret powołujący nową parafię p.w. bł. Urszuli Ledóchowskiej z ustaleniem terenu jej duszpasterskiego działąnia. Na proboszcza nowej parafii ks. biskup wyznaczył ks. Adama Kalinę (dotychczasowego proboszcza parafii p.w. św. Judy Tadeusza w Gdańsku – Łostowicach) a wikariuszem ustanowił neoprezbitera ks. Antoniego Mikielewicza. Przez okres 2 miesięcy kapłani pracują przy parafii macierzystej dla tego terenu, czyli na tzw. starym Chełmie.
12.05.1985 ks. Biskup Tadeusz Gocłowski odprawił Mszę św. na placu wyznaczonym pod budowę świątyni parafialnej i zespołu budynków parafialnych. Dokonał poświęcenia placu i krzyża, który ustawiono w miejscu, które jak zaplanowano będzie przy wejściu do świątyni parafialnej.
W chwili zaistnienia prawnego parafii i początku duszpasterstwa, parafię zamieszkuje 400 rodzin, które niedawno zasiedliły zbudowane bloki. Praktycznie nie ma dróg, je?dzi się po budowlanych drogach ułożonych z betonowych płyt. Lokalizację kościoła odgradza od istniejących bloków ogromny naturalny rów. Utrudnia on dotarcie do zlokalizowanej na placu kościelnym wiaty, gdzie odprawia się codzienna i coniedzielna Msza św. Gliniasty, rozkopany niemal wszędzie teren rozjeżdżony ciężkim sprzętem znaczy każde obuwie a deszcz dopełnia reszty. Księża zamieszkują kątem u życzliwych rodzin na ulicy Dragana 14 i 17.
Teren planowanej lokalizacji świątyni stanowi wieka łąka, która jest częścią dawnego poligonu wojskowego. Nie ma tu sieci wodociągowej, energetycznej ciepłowniczej, gazowej, telefonicznej. Codziennymi bywalcami terenu są dawni jego użytkownicy: zające, przepiórki, a także krowy i owce z pobliskich gospodarstw istniejących jeszcze na ul. Ptasiej i Madalińskiego.
Codzienna msza św. i obecność kapłanów na osiedlu rozpoczyna integrację ludzi wokół świątyni. Ofiarność finansowa i osobiste zaangażowanie w prace budowlane parafian, owocuje wybudowaniem murowanego skromnego baraku o wymiarach 7m x 22 m. Barak ma stanowić pierwszą kaplicę o powierzchni 100m2 i na jej zapleczu zakrystię i pierwszą salkę katechetyczną.
od 09.1985 katechizację prowadzi “wypożyczona” od sióstr pallotynek nowicjuszka, siostra Ewa Baryłowska.
26.09.1985 bp Zygmunt Pawłowicz dokonał poświęcenia kaplicy
Podstawowym problemem jest brak materiałów budowlanych do realizacji budowy świątyni a także mediów do ogrzewania budynku. Korzystamy przez podlicznik do celów oświetlenia z prowizorycznych linii energetycznych stawianych przez firmy budujące ciepłociąg i inne uzbrojenie terenu. Niestety nie ma, czym ogrzewać budynku. Męczymy się z jakimiś piecykami czeskiej produkcji na ropę, które nie są skuteczne do takich powierzchni, ale są naszym jedynym ratunkiem. Na katechezę przychodzą dzieci i młodzież. Minimum warunków musimy stworzyć.
12.1985 – 01.1986 odbywa się pierwsza wizyta duszpasterska (tzw. kolęda) w okresie Adwentu i Bożego Narodzenia w nowej parafii. Pozwala ona jeszcze bardziej zintegrować wspólnotę.
Jednocześnie trwają prace projektowe kościoła i zespołu parafialnego. Gromadzimy środki finansowe i materiały budowlane. Proboszczowie parafii: NMP Różańca Św. (Przymorze), Chrystusa Odkupiciela (Żabianka), Św. Rodziny (Stogi), św. Barbary, Podwyższenia Krzyża św. (“stary” Chełm), Trójcy św. (parafia katedralna) zgadzają się na przeprowadzanie kwesty comiesięcznej, która jest dla nas bardzo pomocna w trudnych początkach życia parafii.
24.12.1985 – pierwsza Wigilia zostawia w wielu parafianach niezapomniane wrażenia.
Polowa pasterka (w kaplicy by się wszyscy nie zmieścili) na mrozie chyba 20-stopniowym. Odprawiamy pod daszkiem istniejącym nad wejściem do kaplicy , ołtarz stoi na stopniach wejścia do kaplicy. Cały teren spowity czernią nocy, tylko blask bijący od ołtarza, od świętych tajemnic Bożego Narodzenia. Woda marznie w ampułkach mszalnych, ręce grabieją przy rozdawaniu komunii a wąsy parafian oszronione od marznącej pary wodnej z oddychania. Nikt nie czuje chłodu. “Bóg się rodzi, moc truchleje”.
04.05.1986 odbywa się pierwsza w parafii uroczystość Pierwszej Komunii św. Przystąpiło do niej 10 dzieci.
Wzrastające potrzeby katechizacji wymuszają konieczność rozbudowy dotychczasowego baraku kaplicy o dodatkowa salkę katechetyczną. Jest już woda z rurociągu miejskiego. Budujemy też stacjonarne ogrzewanie na piec koksowy.
W maju otrzymujemy pierwsze plany budynku. Trwają czynności administracyjne regulacji własności gruntu i powiększenia działki kościelnej. Standardowo przyznawana działka 0,6 ha wydaje się za mała. W czerwcu rozpoczynamy prace wykopu pod fundamenty. Wielki spychacz Helvester i koparka Q&K przemieścić mają 4000 m3 ziemi. Rów, który dotąd był uciążliwością, bo dzielił parafię na pół i utrudniał dojście do kaplicy, okazał się przydatny. Do tego rowu wepchnęliśmy wszystką ziemie z miejsca gdzie powstać miał dolny kościół. W przyszłości będzie na tym gruncie, na terenie zasypanego rowu zbudowana droga, ulica Wincentego Witosa. Niezbędne było dotarcie do rodzimego gruntu. Wytworzenie solidnej płaszczyzny i podłoża fundamentów na tym zboczu, aby poszczególne warstwy terenu nie zesunęły się razem z obciążeniem, jakie wniesie budynek świątyni.
1.06.1986 – pierwsze Bierzmowanie w nowej parafii. Bp Zygmunt Pawłowicz udzielił tego Sakramentu 31 uczniom klas VIII.
27.08.1986 w wyniku starań ks. proboszcza, Matka Generalna ss. urszulanek SJK deleguje do pracy w naszej parafii dwie siostry: s. Zofię Kwass (jako kierowniczkę domu) oraz s. Urszulę Maciejewską.
Siostry rozpoczęły pracę mimo trudnych warunków. Z początku mieszkały w kawalerce, w bloku przy ul. Witosa 21, skąd zimą je wyrzucono i musiały się przeprowadzić do identycznego mieszkania w bloku przy Witosa 25.
4.10.1986, w dzień św. Franciszka z Asyżu, rozpoczynamy betonowanie ław fundamentowych pod budynek kościoła.
Prace prowadzi kierownik budowy, nasz parafianin – p. Jerzy Moenert. Proste prace budowlane takie jak mieszanie betonu, kopanie wykopów pod ławy fundamentowe, szalowanie miejsc, zalewanych betonem, budowanie belek zbrojenia, wyginanie profili i strzemion ze stali zbrojarskiej, izolacja pozioma fundamentów wykonują nasi parafianie. Niewielu mamy murarzy w parafii a ci co są nie wystarczają, dlatego najmujemy pracowników. Przynagla nas ciasna kaplica, która żadna miarą nie mieści wiernych.
24.12.1986 Szopka bożonarodzeniowa w te Święta ma symbolikę parafialną – Pan Jezus rodzi się w wykopie.
8-10.05.1987 Pierwsza pielgrzymka dzieci I-komunijnych na Jasną Górę, która przerodziła się w coroczny zwyczaj. Pojechało 120 osób (3 autokary).
12.06.1987 Ojciec Święty Jan Paweł II odwiedził Gdańsk. Liczny udział parafian w powitaniu Papieża na Długim Targu (dzieci pierwszokomunijne z siostrami) oraz we Mszy św. na Zaspie.
29.11.1987 – wielkie osiągnięcie. W pierwszą niedzielę Adwentu przenosimy się z liturgią, pod przewodnictwem ks. biskupa do nowego pomieszczenia. W miejscu dotychczasowej kaplicy powstały dwie salki katechetyczne
Tym pomieszczeniem jest przestrzeń z boku dolnego kościoła o powierzchni dwukrotnie większej od kaplicy to jest o 180m2 i 3,8m wysokie. To pomieszczenie techniczne z przeznaczeniem dla lokalizacji węzła cieplnego i wentylacji przyszłej świątyni. Dziś staje się tymczasową świątynią. Daje to nam ogromna szansę przekształcenia dotychczasowej kaplicy na salkę katechetyczną a raczej na dwie salki. W sali zbudowanej w międzyczasie urządzamy mieszkanie dla sióstr urszulanek
31.01.1988 rozpoczęły się w parafii Misje Święte prowadzone przez oo. jezuitów.
10.02.1988 – peregrynacja kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej
24.12.1988 w czasie uroczystej Mszy św. Ks. Arcybiskup Tadeusz Gocłowski poświęcił dolny kościół
24.06.1989 odbyła się parafialna pielgrzymka do Pniew, po relikwie bł. Urszuli Ledóchowskiej.
26.06.1989 – uroczystość wniesienia i przywitania relikwii bł. Urszuli pod przewodnictwem ks. arcybiskupa
29.05.1990 – odpust parafialny oraz poświęcenie dzwonów, które mają swoich patronów: Zbawiciel, św. Wojciech i bł. Urszula.
1-2.05.1993 – rekordowa I Komunia św., do której przystępuje 560 dzieci (II i III klasy)
29.09.1993 – początek pierwszej nowenny za przyczyną bł. Urszuli. Mieszkańcy wyznaczonych ulic przychodzą o określonej ulicy na swoją adorację, która trwa do godz. 24.00.
24.12.1994 – pasterka po raz pierwszy w górnym kościele (skończone boczne nawy; zamontowana połowa konstrukcji dachu)
28.05.1995 – wmurowanie w ścianę kościoła kamienia węgielnego przywiezionego z Bazyliki Św. Piotra z Rzymu
29.11.1996 – poświęcenie wieży przez Księdza Arcybiskupa i zawieszenie na niej dzwonów
09.1997 – przygotowanie do przyjęcia relikwii św. Wojciecha w parafii – rekolekcje
26-27.09.1997 – peregrynacja w parafii relikwii św. Wojciecha
16.09.1998 – poświęcenie nowej (drewnianej) drogi krzyżowej przez księdza arcybiskupa
6.12.1998 – w parafii goszczą ks. rektor i klerycy warszawskiego seminarium neokatechumenalnego “Redemptoris Mater”
5.06.1999 – druga wizyta Ojca św. Jana Pawła II na Wybrzeżu; liczny udział parafian we Mszy św. w Sopocie
03.2003 – pielgrzymka do Pniew z okazji zbliżającej się kanonizacji naszej patronki matki Urszuli Ledóchowskiej
05.2003 – parafialna pielgrzymka do Rzymu na kanonizację bł. Urszuli Ledóchowskiej (18 V 2003)
11-21.10.2004 – parafialna pielgrzymka do Rzymu na XXVI Rocznicę Pontyfikatu Jana Pawła II, w trakcie modlitwy Anioł Pański Ojciec Święty wymienił naszą parafię z wezwania i pozdrowił obecnych na Placu św. Piotra pielgrzymów
6-11.04.2005 – parafialna pielgrzymka do Rzymu na pogrzeb Ojca Świętego Jana Pawła II; wzięło w niej udział 105 osób
04.2006 – parafialna pielgrzymka do Rzymu na I rocznicę śmierci JP II
20-22.04.2007 – w naszej Parafii odbywa się ogólnopolskie spotkanie osób odpowiedzialnych za prowadzenie punktów przygotowań do Europejskich Spotkań Młodych; byli obecni bracia z ekumeniczniej wspólnoty w Taize a także młodzi z różnych stron Polski, którzy zostali ugoszczeni w domach parafian.
24.06.2007 – uroczysta Msza św. prymicyjna ks. Krzysztofa Borysewicza
26.06 – 2.08.2007 – grupa kilkunastu parafian w wieku 15 – 61 lat odbywa pierwszą pieszą pielgrzymkę do Santiago de Compostela; pielgrzymi przemierzają, w zależności od własnych możliwości między 780 a 1020 km.
20.06 – 04.0.2008 – w Roku św. Pawła grupa kilkunastu młodych parafian – pielgrzymów wraz z kapłanem odbywa pieszą pielgrzymkę do miejsc związanych ze św. Mikołajem, następnie trasą I podróży misyjnej św. Pawła (w sumie ok. 700 km), odwiedza Kapadocję i kilka miast (Turcja). Zdjęcia z pielgrzymki ukazują się na diecezjalnej www, relacja w obszernym reportazu w “Gościu Niedzielnym” a program I Polskiego Radia poświęca jej półgodzinną audycję.
7-21.09.2008; 5-17.10.2008 – dwie pielgrzymki do Ziemii Świętej (Izrael + Egipt, Izrael + Jordania); uczestniczy w nich w sumie ponad 70 parafian wraz z osobami towarzyszącymi
22-23.11.2008 – Ks. Arcybiskup Sławoj Leszek Głódź odbywa wizytację naszej parafii (poprzednia była ponad 22 lata wcześniej); spotyka się ze wspólnotami i grupami duszpasterskimi (sobota). Sprawuje uroczystą sumę (niedziela).
20.12.2008 – Ks. Proboszcz Adam Kalina, w dowód uznania za zasługi na polu duszpasterskim i ekonomicznym na rzecz parafii, otrzymuje tytuł Kanonika Honorowego Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej
27.12.2008 – 3.01.2009 – rekordowa liczba 130 młodych, w większości naszych parafian wyjeżdża na Europejskie Spotkanie Młodych, które tym razem odbywa się w Brukseli. Nasza parafia prowadzi – z przerwami – punkt przygotowań Taize już od wczesnych lat dziewięćdziesiątych (wyjazdy m.in. do Paryza, Lizbony, Mediolanu, Genewy, Zagrzebia, Rotterdamu)
24.01.2009 – około 100 parafian wraz z duszpasterzami pielgrzymuje pieszo do kościoła jubileuszowego św. Apostołów Piotra i Pawła na Żabim Kruku
04 i 09.2009 – pielgrzymki po Ukrainie Zachodniej
16.05.2009 – odbywa się w naszej parafii Diecezjalny Dzień Wspólnoty Ruchu Światło – Życie Archidiecezji Gdańskiej
08.06 – 04.07.2009 – grupa kilkunastu parafian wraz z kapłanem odbywa kolejną pielgrzymkę do grobu św. Jakuba, tym razem drogą Camino Sanabrese z Salamanki (ponad 500 km)
11 – 26.11.2009 – parafialna pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej w Guadelupe (Meksyk)
24.04.2010 – jubileuszowa pielgrzymka do Pniew, do relikwii św. Urszuli Ledóchowskiej; bierze w niej udział 70 parafian
23 – 30.05.2010 – jubileuszowe Misje święte prowadzone przez oo. jezuitów
29.05.2010 – jubileuszowa suma odpustowa pod przewodnictwem ks. bp. Ryszarda Kasyny, z udziałem duchowieństwa z Dekanatu
30.05.2010 – Msza św. prymicyjna parafianina ks. Piotra Jutkiewicza, który przygotowywał się do kapłaństwa w Seminarium “Redemptoris Mater” (Droga Neokatechumenalna)
25.09.2010 – UROCZYSTA KONSEKRACJA KOŚCIOŁA dokonana przez Ks. Arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia, z licznym udziałem duchowieństwa i wspólnoty parafialnej
05.12.2010 – Zakończenie montażu prospektu organowego, który swoją formą pełni rolę artystycznego wystroju dla elektronowych organów Johannus Swelick 364 (3 manuałowy kontuar plus pedał nożny, w tym 64 głosy). Prospekt posiada 40 piszczałek o wymiarach od 1,2 do 3,80 m. Obudowane drewnem. Za piszczałkami są ustawione głośniki / 7 szt 7 x 100 W / przez które wydobywa sie dzwięk z organów, generowany elektronicznie. Organy zakupiono w kwietniu 2007 r . Obecny wystrój widoczny w prospekcie stanowi zakończenie prac około instrumentu organowego.
12.12.2010 – suma sprawowana przez Ks. Arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia, transmitowana z nowokonsekrowanej świątyni przez TV Polonia